วันพฤหัสบดีที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

พ่อของฉัน

พ่อของฉันเป็นคนที่สำคัญที่สุดสำหรับฉันฉันรักพ่อมากพ่อเป็นที่สอนทุกสิ่งให้กับฉัน ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยพยายามทำอะไรมักจะพูดทำไม่ได้เหมือนคนอื่นหรือถ้าทำได้ก็ทำได้ไม่ดีแต่พ่อมักอยู่ข้างๆฉันและค่อยพูดกับฉันเสมอว่า "ลองพยายามแล้วหรื่อยัง ถ้ายังไม่ได้ลองทำจะรู้ได้ไงว่าจะออกมาดี แต่ถ้าพยายามแล้วมันออกมาไม่ได้เราก็ไม่ต้องเสียใจเพราะได้ลองพยายามสุดความสามารถแล้ว" ฉันอยากจะเป็นแบบพ่ออยากจะเป็นคนที่สุดยอดแบบพ่อ สำหรับฉันพ่อเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด  พ่อเป็นคนมีเหตุผลเวลาลูกทำผิดพ่อก็ถามเหตุผลว่าทำไงถึงทำแบบพ่อเชื่อว่าลูกต้องมีเหตุถึงทำแบบนั้น ฉันเป็นคนที่ว่าเวลาที่ฉันมีเรื่องทุกข์ใจฉันมักจะเก็บไว้คนเดียวเพราะกลัวคนอื่นจะเป็นห่วง ถึงฉันมักจะพยายามยิ้มพยายามหัวเราะแต่พ่อก็จะเป็นคนเดียวที่มองออกว่าฉันกำลังคิดอะไร พอถามว่ารู้ได้ยังไงพ่อก็จะบอกว่าก็พ่อเป็นพ่อของลูกพ่อเลี้ยงลูกมาทำไงพ่อจะไม่รู้ว่าลูกกำลังทำอะไร คำพูดนั้นทำให้ฉันดีใจมากที่ฉันได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อ....